Szkoła Podstawowa im. M. Konopnickiej w Mołodiatyczach

Wieś położona nad rzeką Henrykówką, w zachodniej części gminy Trzeszczany. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1416 roku, kiedy Stanisław, Andrzej i Prokop z Fałęcina otrzymali od księcia bełskiego Ziemowita IV wieś Zaborce. Stanisław wziął wówczas zapewne połowę wsi i tą część zamienił ze Stefanem Goździem z Gdeszyna w roku 1424 na wieś Rogów. W roku 1440 Zaborce były własnością Stanisława Budka. W pierwszej połowie XVII wieku właścicielem wsi został Stanisław Sarbiewski, starosta grabowiecki, który zapisał klasztorowi bazylianów Zaborce i połowę Zawalowa. Zapis ten zatwierdził sejm w roku 1647. W 1667 roku wieś była w posiadaniu franciszkanów zamojskich i do nich należała jeszcze w 1816 roku. W 1824 roku właścicielką wsi byłą Ignacja Wyszyńska, która wniosła ją w posagu Antoniemu Horodyskiemu. Po nich odziedziczył Zaborce ich syn, Władysław. W 1899 roku Władysław Horodyski przekazał Zaborce swojemu synowi Antoniemu jako oddzielny majątek. Wybudowano tutaj okazały dwór parterowy, murowany, oparty na planie prostokąta, z okazałym gankiem. Na południe od dworu postawiono oficynę kuchenną. Dookoła rezydencji założono park krajobrazowy z okazałymi klombami oraz alejami wysadzonymi różami. Na północ od parku znajdował sie folwark z zabudowaniami gospodarczymi: spichlerzem, wozownią, stajnią, stodołą, oborą dla fornali, warsztatem z kuźnią, stelmasznią, psiarnią, drewutnią. Obok stał drewniany czworak, drewniany chlew dla parobków, dwa derwniane ośmioraki oraz drewniana oficyna dla rządcy i buchaltera. Na budowę tego założenia Horodyscy przeznaczyli pieniązde z folwarku w pobliskim Ostrówku. Ostatni właściciel Zaborzec, Władysław Horodyski, znany inżynier budowy portów, po rozwodzie i ponownym ożenku wyjechał w latach 30-tych XX wieku do Warszawy, a majątkiem adminostrował zarządca. Według spisu z 1921 roku wieś liczyła 24 domy i 151 mieszkańców, w tym 104 Ukraińców i 8 Żydów, natomiast w folwarku było 6 domów i 123 mieszkańców, w tym 48 Ukraińców. W 1943 roku Ukraińcy wymordowali służbę we dworze, a budynki spalili. Podczas okupacji hitlerowkiej spaleniu uległa całą wieś, łącznie z miejscowa szkołą. W wyniku reformy rolnej z 1944 roku majątek Zaborce rozpalcelowano.